Za potrebe Minhove Plantare, krajem 19. veka, na prostoru današnje Srpske fabrike stakla, radio je agregat jednosmerne struje. Sijalice za potrebe fabrike uvezene su iz Rusije, a ocarinjene na carini u Smederevu. Te sijalice zvale su se “Jabolčekove sveće”. Parni kotao je snagom pare pokretao “simensovu” mašinu koja se zvala “Lokomobile”.
Parni generator neizmenične struje, godinu ipo od Teslinog izuma, Staklara, od 1912. do 1914. godine montira na vodeni pogon turbinu, koja je proradila odmah nakon prve montirane u Srbiji u Užicu na Đetinji.
Paraćinska dinamo mašina davala je dva puta po dvadeset kilovata struje jačine 3000 vati. Imala je svoj transformator marke “Siemens” . Montažu tih uređaja u to vreme radili su mahom Česi i Austrijanci. Fabrika stakla je u to vreme tom svojom strujom, osvetljavala dobar deo grada Paraćina. Ta turbina je u SFS radila sve do 1957. godine. Iste godine, Staklara, a zatim i ceo grad od dalekovoda u Jelenju uvode struju od državne Elektrodistribucije snage 2 megavata i 10.000 volti.
IZVOR: knjiga “Paraćinci sačuvani od zaborava” autora Miodraga Gligorijevića
