Dragoljub K. Jovanović je rođen 1891. godine u Paraćinu, u zanatlijskoj porodici. Osnovnu školu završio je u Paraćinu, a srednju u Jagodini, Kragujevcu i Beogradu. Filozofski fakultet u Beogradu, grupa fizika, fizička hemija i hemija, upisao je 1910. godine, a diplomirao po završetku Prvog svetskog rata koji je proveo kao vojni zarobljenik u austrijskom logoru Ašahau. Akademik Dragoljub K. Jovanović
Odmah po diplomiranju postavljen je za asistenta kod profesora Sime Lozanića, našeg poznatog hemičara. Kao državni stipendista 1920. godine odlazi na jednogodišnji boravak u Pariz, gde na ličnu preporuku profesora Žana Perina ostaje sedam godina, kao plaćeni istraživač i stipendista fondacije Karnegi-Kiri u Institutu za radijum.Na Sorboni 1925. godine brani doktorsku disertaciju u oblasti istraživanja elementa mezoterijuma, i za potrebe rada konstruiše sopstveni mikrokalorimetar radioaktivnosti. Članovi komisije za odbranu bili su Nobelovci – Marija Kiri i Žan Perin. U Beograd se vraća 1927. godine i na Medicinskom fakultetu osniva Institut za radiologiju (kasnije Institut za fiziku), gde je 1939. godine izabran za redovnog profesora. U tom periodu i kasnije, posle Drugog svetskog rata, predaje fiziku i studentima veterine, stomatologije i farmacije. Posle rata, kada je bio otpušten zbog odbijanja da sarađuje sa okupatorom, vraća se na Beogradski univerzitet. Izabran je za redovnog profesora fizike na novoosnovanom Prirodno- matematičkom fakultetu, gde predaje do penzionisanja 1961 . godine, a na Medicinskom fakultetu i u Institutu za fiziku nastavlja sa radom praktično do kraja života.Profesor Jovanović prvi je započeo sistematska istraživanja radioaktivnosti banjskih voda u Srbiji, zbog čega je odlikovan Ordenom Svetog Save 3. stepena, Sedmojulskom nagradom za životnodelo i Ordenom republike sa srebrnim vencem. Na proslavi u Parizu povodom stogodišnjice smrti Marije Kiri, 1967. godine dodeljena mu je spomen plaketa sa likom velike naučiće. Bio je jedan od osnivača Društva matematičara, fizičara i astronoma Jugoslavije i doživotnipredsednik Koordinacionog odbora fizičara za medicinsku fiziku na medicinski, veterinarskim, farmaceutskim i stomatološkim fakultetima Jugoslavije. Za dopisnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti izabran je 1948. godine. Profesor Jovanović imao je i umetničke sklonosti – svirao je violončelo i bavio se vajarstvom, a za potrebe svog naučnog rada savladao je i tehniku obrade stakla. Njegove francuske kolege zvale su ga „prijatelj laboratorije“ (ami de laboratoire). Umro je u Beogradu, 1970. godine.
