Na današnji dan pre 28 godina major Milan Tepić je herojski poginuo braneći svoju oficirsku čast i poštujući zakletvu koju je dao svojoj otadžbini. Njegovo poslednje naređenje svojim vojnicima je bilo: Lezite u rovove i ne izlazite, ja znam šta ću da uradim.
Maja 1991. godine, u vreme prvih oružanih sukoba u Hrvatskoj, major Milan Tepić je premešten u garnizon u Bjelovaru, gde je bila smeštena 265. motorizovana brigada. Početkom septembra, našao se u vojnom skladištu „Barutana” u šumi Bedenik, u blizini Bjelovara, radi organizovanja njegove odbrane. Nakon blokade bjelovarske kasarne i drugih vojnih objekata, kao i serije manjih incidenata, ovde ga je 29. septembra 1991. godine zatekao napad na bjelovarski garnizon od strane pripadnika Zbora narodne garde. Videvši da se nalazi u teškoj situaciji, a ne želeći da skladište municije preda hrvatskim separatistima, Milan Tepić je odlučio da već ranije minirano skladište digne u vazduh, što je i učinio oko 10:40 časova istog dana. Jaka eksplozija koja je potresla celi Bjelovar, usmrtila je i desetak pripadnika „zengi” koji su se u toku opsade približili ogradi skladišta. Neposredno pre Tepića, poginuo je vojnik JNA Stojadin Mirković, koji je odbio majorovo naređenje da napusti skladište i nastavio da iz vojnog transportera dejstvuje po neprijatelju
.
Za junački podvig prilikom dizanja u vazduh skladišta naoružanja, kada je svesno žrtvovao svoj život, Predsedništvo SFRJ ga je 19. novembra 1991. godine odlikovalo Ordenom narodnog heroja, što ga čini poslednjim narodnim herojem Jugoslavije.
Nakon pogibije major Milan Tepić je upoređivan sa Stevanom Sinđelićem, junakom iz Prvog srpskog ustanka, koji je poginuo 1809. godine u boju na Čegru, prethodno digavši u vazduh burad sa barutom izazvavši eksploziju u kojoj je stradalo puno Turaka.Opevan je u mnogim narodnim i guslarskim pesmama, a pevač Borislav Zorić posvetio mu je pesmu pod nazivom Oj Tepiću novi Sinđeliću.
Narodna skupština Republike Srpske je u znak poštovanja prema Milanu Tepiću 25. aprila 1993. godine ustanovilo Medalju majora Milana Tepića, na čijoj se prednjoj strani nalazi lik Milana Tepića. Ova medalja dodeljuje se za iskazanu ličnu hrabrost u borbi za slobodu zemlje, gde je iskazan visok stepen samopožrtvovanja. Odlukom Skupštine grada Beograda 1992. godine dotadašnja Ulica Stejpana Radića na Dedinju, u blizini bolnice „Dr Dragiša Mišović”, ponela je ime Ulica narodnog heroja majora Milana Tepića.
Izvor:Vikipedija
